Thai Tradition
สงกรานต์ ... คนทำงานในกรุงหรือในเมืองใหญ่กลับบ้านพบ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ญาติพี่น้อง และเพื่อนเก่าที่บ้านเกิด รดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ ... นั่นคือ Thai tradition
ประเภณี วัฒนธรรมเก่าๆ ที่จางหายไปกับกาลเวลาที่อาศัยอยู่ในสหรัฐ .... เมื่่อตอนกลับมาใหม่ๆ หลัง 9/11 ในช่วงสงกรานต์ก็มีคนมารดน้ำดำหัว ขอพร แต่ความที่ไม่คุัน หรือลืมไปแล้วประเภณีอันดีงามนี้ ทำให้ไม่รู้ว่าต้องทำตัวอย่างไร ต้องให้พรอย่างไร ... เชื่อว่าเพื่อนๆ สว. บางคนก็อยู่ในสถานการณ์นี้เช่นกัน
American Tradition
ก็ทำให้นึกถึงเพื่อนบ้านที่สหรัฐซึ่งเป็นคนอเมริกัน ทั้งคู่มีความเป็นอยู่อย่าง American Tradition ... Bob (Robert) ทำงาน เก็บเงิน ซื้อบ้าน เพื่อรีไทร์จะได้มีที่อยู และไม่อดตาย ... ส่วน Bev (Berverly) เป็นแม่บ้าน เลี้ยงลูกสองคนที่รับมาเป็นบุตรบุญธรรม (อเมริกันคู่นี้ไม่มีบุตรด้วยกันเพราะภรรยาเป็นหมัน จึงรับบุตรบุญธรรมมาเลี้ยงสองคน หญิงหนึ่งชายหนึ่ง) ... American Tradition เลี้ยงลูกจนโตแล้วก็แยกย้ายไปมีครอบครัว เขาไม่ผูกติดกัน แค่มาเยี่ยมบางครั้งบางคราว ที่มาพบแน่นอนก็วัน Thanksgiving และช่วง Christmas (คล้ายกับ Thai Tradition ... เจอกันช่วงสงกรานต์)
หลังจากลูกๆ แยกย้ายออกไป Berverly ก็ต้องกลับไปทำงาน เพื่อให้ครบตามจำนวนวันที่่ Social Security required อย่างน้อย 10 ปีเต็ม ก็เพื่อจะได้รับเงิน Social ไว้ใช้ในบั้นปลายของชีวิต ... นั่นคือ American Tradition
ส่วน Bob ได้เงินปลดเกษียรจากบริษัทที่เขาทำงานก็เอาส่วนหนึ่งไปซื้อ RV (recreational vehicle) แทนคันเก่าที่เป็นแบบลากจูงที่ใกล้จะสิ้นสภาพ แล้ว Bob ก็นั่งรอนอนรอจนกว่า Bev จะทำงานครบตามที่ Social กำหยด ... จะได้ออกเที่ยวกันอย่างเต็มที่ซะที
Thai Tradition ... American Tradition
สว. ยุคใหม่ที่อยู่ในไทย (หรือยังอยู่อเมริกา) บางคนก็อยู่ในสถานเช่นกัน ... ลูกหลานโตแล้ว ทุกคนมีธุรกิจหรือมีงานทำ มีครอบครัว มีบ้านอยู่ ไม่มีเวลามาเยี่ยมเยียนบ่อยนัก ... เวลาอยู่ในมือเยอะแยะ นั่งๆ นอนๆ อยู่กับบ้าน รอวันนั้นมาถึง ... เหรอ ??
American Tradition น่าจะเป็นทางออกที่ดี ... อยู่ไทยก็ทำได้ ทำได้มากกว่าอยู่อเมริกาเสียอีก เพราะเมืองไทย affordable โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เป็นคนไทย
อยู่ไทย หรือยังอยู่อเมริกาก็กลับมาเที่ยวได้ แค่เงิน Social ที่ได้รับก็พอเที่ยว |
