พูดถึง Tradition ... ไทย และประเทศทั่วโลกมีความคล้ายคลึงกัน ต่างกันที่วันและเวลา ยกตัวอย่าง ไทย และ อเมริกา

Thai Tradition

สงกรานต์ ... คนทำงานในกรุงหรือในเมืองใหญ่กลับบ้านพบ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ญาติพี่น้อง และเพื่อนเก่าที่บ้านเกิด รดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ ... นั่นคือ Thai tradition

ประเภณี วัฒนธรรมเก่าๆ ที่จางหายไปกับกาลเวลาที่อาศัยอยู่ในสหรัฐ .... เมื่่อตอนกลับมาใหม่ๆ หลัง 9/11 ในช่วงสงกรานต์ก็มีคนมารดน้ำดำหัว ขอพร แต่ความที่ไม่คุัน หรือลืมไปแล้วประเภณีอันดีงามนี้ ทำให้ไม่รู้ว่าต้องทำตัวอย่างไร ต้องให้พรอย่างไร ... เชื่อว่าเพื่อนๆ สว. บางคนก็อยู่ในสถานการณ์นี้เช่นกัน

American Tradition

ก็ทำให้นึกถึงเพื่อนบ้านที่สหรัฐซึ่งเป็นคนอเมริกัน ทั้งคู่มีความเป็นอยู่อย่าง American Tradition ... Bob (Robert) ทำงาน เก็บเงิน ซื้อบ้าน เพื่อรีไทร์จะได้มีที่อยู และไม่อดตาย ... ส่วน Bev (Berverly) เป็นแม่บ้าน เลี้ยงลูกสองคนที่รับมาเป็นบุตรบุญธรรม (อเมริกันคู่นี้ไม่มีบุตรด้วยกันเพราะภรรยาเป็นหมัน จึงรับบุตรบุญธรรมมาเลี้ยงสองคน หญิงหนึ่งชายหนึ่ง) ... American Tradition เลี้ยงลูกจนโตแล้วก็แยกย้ายไปมีครอบครัว เขาไม่ผูกติดกัน แค่มาเยี่ยมบางครั้งบางคราว ที่มาพบแน่นอนก็วัน Thanksgiving และช่วง Christmas (คล้ายกับ Thai Tradition ... เจอกันช่วงสงกรานต์)

หลังจากลูกๆ แยกย้ายออกไป Berverly ก็ต้องกลับไปทำงาน เพื่อให้ครบตามจำนวนวันที่่ Social Security required อย่างน้อย 10 ปีเต็ม ก็เพื่อจะได้รับเงิน Social ไว้ใช้ในบั้นปลายของชีวิต ... นั่นคือ American Tradition

ส่วน Bob ได้เงินปลดเกษียรจากบริษัทที่เขาทำงานก็เอาส่วนหนึ่งไปซื้อ RV (recreational vehicle) แทนคันเก่าที่เป็นแบบลากจูงที่ใกล้จะสิ้นสภาพ แล้ว Bob ก็นั่งรอนอนรอจนกว่า Bev จะทำงานครบตามที่ Social กำหยด ... จะได้ออกเที่ยวกันอย่างเต็มที่ซะที

Thai Tradition ... American Tradition

สว. ยุคใหม่ที่อยู่ในไทย (หรือยังอยู่อเมริกา) บางคนก็อยู่ในสถานเช่นกัน ... ลูกหลานโตแล้ว ทุกคนมีธุรกิจหรือมีงานทำ มีครอบครัว มีบ้านอยู่ ไม่มีเวลามาเยี่ยมเยียนบ่อยนัก ... เวลาอยู่ในมือเยอะแยะ นั่งๆ นอนๆ อยู่กับบ้าน รอวันนั้นมาถึง ... เหรอ ??

American Tradition น่าจะเป็นทางออกที่ดี ... อยู่ไทยก็ทำได้ ทำได้มากกว่าอยู่อเมริกาเสียอีก เพราะเมืองไทย affordable โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เป็นคนไทย

อยู่ไทย หรือยังอยู่อเมริกาก็กลับมาเที่ยวได้ แค่เงิน Social ที่ได้รับก็พอเที่ยว

ขับรถเที่ยวไทย ไปให้ทั่ว ประเทศไทยปลอดภัยกว่าที่คิด แม้บ้านเมืองจะดูไม่เป็นระเบียบ ไม่สวยงามเหมือนสหรัฐ แต่ที่นี่เมืองไทย เราคนไทย ต่างจากที่อเมริกา ... ในช่วงโควิดระบาด การเหยียดผิวสีโดยเฉพาะคนเอเซียถูกพุดจาเหยียดหยาม ถูกทำร้ายร่างกายและถึงขั้นเสียชีวิตก็มี ... แต่ก่อนหน้าโควิดระบาดก็มีภาพลบให้เห็นเช่นกัน เดินถนน หรือในที่เปลียวก็อาจถูกปล้น จี้ หรือถูกทำร้ายร่างกายได้ ... บ้านเมืองสวยงาม แต่คนไม่ดีมีเยอะ

เที่ยวไทยสบายกระเป๋า

ในช่วง โควิด ระบาด เศรษฐกิจซบเซา โดยเฉพาะการท่องเที่ยว ขาดนักท่องเที่ยวต่างชาติ โรงแรมหลายแห่งไปไม่รอดต้องปิดกิจการ ที่ยังอยู่ก็ต้องหั่นราคาค่าที่พักเพื่อเรียกร้องให้ไทยเที่ยวไทย บางแห่งถูกกว่าครึ่ง ทำให้อยากออกเที่ยวบ้าง

ก็พอดีมีข่าวจากอเมริกา รัฐบาลแจกเงินประชาชนเพื่อกระตุ้นเศาษฐกิจ รวมแล้วกว่าสามพันดอลลาร์ ก็เลยเอาเงินจำนวนนี้มาใช้ในการท่องเที่ยวไทย ... อยากไปไหน ไป อยากดูอะไร ดู อยากนอนโรงแรมไหน นอน ชอบกินอะไร กิน ... เที่ยวไปเรื่อยๆ จากเหนือสุด ถึงใต้สุด ... ได้เห็น ได้พบสิ่งต่างๆ ที่ไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็นมาก่อน ... ไม่สุดฟิน เหมือนตอนยังหนุ่มๆ แต่ประสบการที่ได้รับ จาก การออกเที่ยวครั้งนั้นทำให้อยากออกเที่ยวอีก ...

เพื่อน สว. ไม่คิดจะเที่ยวบ้างหรือ ... แค่เงินโซเชียลที่ได้รับก็พอเที่ยว ... ไปทุกที่ (ฉี่ทุกปั้ม) ... ก่อนที่จะหมดเวลา หรือ สังขารบอกลา ...

* ดูเหมือนเพื่อน สว. ชอบ ไอเดียร์ ... โควิด แผ่วก็เริ่มทยอยกันเข้ามา

* ภาคใต้อยู่ในช่วงฤดูฝน ฝนตกหนัก คลื่นลมแรง

* ตอนนี้เที่ยวภาคเหนืออากาศกำลังสบาย ... แอ่วเหนือกันเต๊อะ

* สำหรับเพื่อน สว. ที่ยังไม่ตัดสินใจ ... ดอลลาร์กำลังอ่อนค่า ปีหน้าอาจอ่อนค่ากว่านี้