(๑) ให้เฝ้าระวังป้องกันโรคไม่ติดต่อ โรคติดต่อและโรคระบาดที่สำคัญ รวมทั้งภัยสุขภาพ
ซึ่งอาจเกิดแก่ผู้ถูกกักกันในสถานกักกัน เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง โรคติดต่อในระบบทางเดินหายใจ
วัณโรค ไข้หวัดใหญ่ โรคผิวหนัง การติดเชื้อเอชไอวีหรือป่วยเอดส์ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
(๒) ให้เฝ้าระวังป้องกันโรคที่อาจจะเกิดแก่ผู้ถูกกักกันหญิง รวมถึงผู้ถูกกักกันหญิงที่ตั้งครรภ์
และหลังคลอด ผู้ถูกกักกันหญิงที่ให้นมบุตร หรือเด็กในความดูแลของผู้ถูกกักกัน เช่น มะเร็งเต้านม
มะเร็งปากมดลูก มะเร็งระบบสืบพันธุ์ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และโรคติดต่อทางเลือด เพื่อป้องกัน
การถ่ายทอดจากแม่สู่ลูก
(๓) ให้ควบคุมการแพร่ระบาดของโรคในกรณีที่สงสัยว่าผู้ถูกกักกันป่วยเป็นโรคติดต่อ
และให้แยกตัวผู้ถูกกักกันป่วยรายนั้นไปรับการรักษาพยาบาลตามความจำเป็นแห่งโรค
(๔) เมื่อเกิดสถานการณ์โรคระบาดในสถานกักกัน ให้ประสานกับหน่วยงานสาธารณสุขในพื้นที่
เพื่อเข้าควบคุมการแพร่ระบาดของโรคโดยทันที และให้สถานกักกันถือปฏิบัติตามคำแนะนา
หรือมาตรการที่หน่วยงานดังกล่าวนั้นกำหนดเพื่อการควบคุมสถานการณ์โดยเคร่งครัด พร้อมรายงานให้
กรมราชทัณฑ์ทราบโดยด่วน
