ปฏืเสธไม่ได้ว่า มวลชน นปช. ประกอบด้วยกลุ่มต่างๆ มาจากหลายสายหลายแขนง หลายแกนนำ รวมกันแล้วเรียกว่า กองทัพ "เสื้อแดง"

อุดมการณ์ที่แท้จริงของ นปช. ไม่ใช่พาทักษิณแลับบ้าน แต่เป็น "แนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการ" หรือ นปช. ตามชื่อ หรือจะเรียกว่าเป็นอุดมการณ์ของกลุ่มต่อสู้กับประชาธิปไตยแบบเผด็จการ เพื่อที่จะได้มาซึ่งประชาธิปไตย ที่แท้จริง

ต่างกับกลุ่มเสื้อแดงที่ขนคนเข้าร่วมภายหลัง ซึ่งไม่ได้เข้าร่วมเพราะอุดมการณ์ แต่เข้าร่วมเพราะมีจุดหมาย ไม่ว่าจะเป็นการรวมพลของคนรักทักษิณ หรือคนที่เกลียดคนใดคนหนึ่งหรือกลุ่มหนึ่งด้วยความรู้สึกนึกคิดของตนเอง หรือไม่ก็เพียงแค่รับฟังมาโดยไม่พิจารณาความเป็นจริงและต้นตอของสาเหตุ และมีจำนวนหนึ่งที่เข้าร่วมเพราะเชื่อว่า จะได้รับผลประโยชน์

เมื่อมีความหลากหลายความคิดความเข้าใจ และเมื่อความเป็นจริงไม่ปรากฏ ความผิดหวังจึงเกิด ความแตกแยกก็ตาม มาอย่างมิอาจหลีกเลี่ยงได้ ฝนตกไม่ทั่วฟ้า หรือผลประโยชน์ไม่ทั่วถึง รวมทั้งการถูกหลอกให้เข้าร่วมเพื่อผลประโยชน์ ที่จะได้รับ

แต่ก็ไม่ใช่ เสื้อแดง ที่แตกแยก กลุ่มเสื้อเหลืองหรือ พธม. (พันนธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย) ก็มีการแตกแยก เช่นกัน ไม่ใช่ผลประโยชน์ แต่เป็นการแตกแยกในทางความคิด ความคิดที่แตกต่างกัน

ถ้าถามแกนนำ ทั้ง นปช. และ พธม. ก็จะได้คำตอบเป็นเสียงเดียงกันว่า นักการเมืองเลว นักการเมืองชั่ว มีอยู่มากมาย คบไม่ได้ เว้นแต่ว่า ใครที่โกหกตัวเอง

และด้วยเหตุนี้หรือไม่ ที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ แกนนำ นปช. และ แกนนำ พธม. เกิดรอยร้าว เพราะส่วนหนึ่งหันไป สนับสนุนนักการเมือง ละทิ้งอุดมการณ์ที่ต่อสู้มา หรือว่ากันจริงๆ ก็คือ ไม่มีความจริงใจในการปฏิรูปประชาธิปไตย